Gran Canaria dzień 4

Piątek, 5 grudnia 2014 · dodano: 12.12.2014 | Komentarze 0

NIESPODZIANKA W GÓRACH
Rankiem znajdujemy kawałek kamienistej plaży, gdzie z przyjemnością zajadamy się kanapkami i popijamy je kawą. Po śniadaniu uzupełniamy zapasy żywieniowe w sklepie Spar i ruszamy w kierunku gór trasą GC-210. Chcemy dziś dojechać do miasteczka Artenara położonego na wysokości 1200 m n.p.m. Tuż za miasteczkiem dowiadujemy się jednak, że do Artenary nie da się dojechać gdyż jeden z odcinków drogi jest zamknięty. Niemniej jedziemy. Droga cały czas pnie się zakosami, jedziemy pięknym wąwozem wśród pionowych ścian skalnych. Chwilami jest naprawdę duże nachylenie. Gdy dojeżdzamy do jeziora Presa de Parralillo okazuje się, że faktycznie dalsza droga prowadząca przez tunel jest zamknięta, nawet dla rowerzystów. Wybieramy zatem drogę GC-606 wiodącą na przełęcz pod Roque Nublo przez miasteczko El Carrizal i dalej do Tejedy. Jest to lokalna droga i bardzo stroma, przewyższenie rzędu 16%! Musimy prowadzić rowery, które obciążone sakwami stają się dość ciężkie. Po przejściu i częściowym przejechaniu ok. 4 kilometrów docieramy do pięknie położonej na zboczu góry wioski El Carrizal. Malowane na biało domy z czerwonymi dachówkami robią na nas duże wrażenie. Ponieważ jest dość późno i niedługo zajdzie słońce decydujemy się pozostać w wiosce i poszukać miejsca, gdzie moglibyśmy się rozbić i przenocować. Trudno jest jednak znaleźć kawałek płaskiego terenu w dodatku wystarczająco osłoniętego by czuć się bezpiecznie wśród stromych zboczy. Dlatego próbujemy dogadać się z mieszkańcami wioski, by pozwolili nam rozbić się na jednym z licznych płaskich tarasów stworzonych na zboczu góry. Trudności językowe skazują nas na długotrwałe pertraktacje,w końcu jednak uzgadniamy z właścicielką lokalnej restauracji, że rozbijemy namiot pod należącą do niej wiatą. W geście wdzięczności zamawiamy obiad, mimo, że w sakwach mamy sporo zapasowego jedzenia. Noc na 700 m n.p.m. mija spokojnie, wiata doskonale chroni nas przed wiatrem i ewentualnym deszczem.

Po spakowaniu obozu jedziemy nad ocean na śniadanie
Jemy coś lokalnego w knajpce, ale to jakoś mało i dokładamy jeszcze kanapki. 

Po śniadaniu jedzmy w górę...

Droga jest wąska.

Prawie rajski krajobraz z palmami.

Są też ostre podjazdy 12-18%


Kolejne jeziorko z tamą.


Takie klimaty...

Kolejna tama przelewowa.

Widać niski stan wody.



Na dole jest zamknięty tunel i musimy się wspinać alternatywną drogą. Przewyższenia 16-18%. Trzeba pchać ciężkie rowery.

Jest stromo.


Jesteśmy na szczycie.

W tej wiosce śpimy.


Namiot rozbijamy pod dachem w jakimś barze.

Kolacja.

Pokaż trasę GPS

Gran Canaria dzień 3

Czwartek, 4 grudnia 2014 · dodano: 12.12.2014 | Komentarze 0

JEZIORO SORIA I NIEKOŃCZĄCE SIĘ ZAKRĘTY
Dziś naszym celem jest miasteczko La Aldea de San Nicolas położone na zachodnim wybrzeżu wyspy. Po drodze chcemy zobaczyć sztuczne jezioro Soria, położone malowniczo wśród palm na wysokości ok. 650 m n.p.m. Droga, którą jedziemy należy do sieci tras rowerowych Gran Canarii i jest oznaczona tabliczką informującą o przewyższeniach, w tym przypadku średnie przewyższenie wynosił 7,7%, maksymalne 14%. Trasa pnie się serpentynami w górę. Spotykamy sporo rowerzystów, ale jesteśmy jedynymi, którzy zdecydowali się na jazdę z sakwami. Widoki są piękne. Na poboczu gdzieniegdzie wyrastają kaktusy, a w wyższych partiach gór - sosna kanaryjska. Po dojechaniu do jeziora Soria okazuje się, że o tej porze roku jest w nim dużo mniej wody, w związku z czym wygląda inaczej niż w na zdjęciach w przewodniku. Przy jeziorze asfalt kończy się i zaczyna się droga szutrowa prowadząca w górę. Mimo pierwotnych planów rezygnujemy z przeprawy tą trasą ze względu na sakwy. Wracamy do miasteczka El Barranquillo Andres, gdzie znajduje się rozjazd prowadzący do miasteczka Mogan. Od samego początku wąska droga pnie się niemal cały czas ostro w górę. Nie ma tu zbyt wielu rowerzystów. Po przejechaniu kilku kilometrów wjeżdżamy na wysokość ok. 900 m n.p.m. A tam czeka nas przepiękny zjazd do Mogan z licznymi zakrętami. Muszę przyznać ze jazda rowerem drogami Gran Canarii jest bardzo bezpieczna. Jest to przede wszystkim zasługa dobrego asfaltu i uważnych kierowców, którzy przed zakrętem mają dużo cierpliwości i jadą wolno za rowerzystą do czasu, gdy upewnią się, że jest bezpiecznie. Tego dnia pokonujemy jeszcze kilka podjazdów łącznie prawie 1500 m przewyższenia. Gdy zjeżdżamy do miasteczka Aldea, robi się chłodno, słońce schowało się już za górami i powoli zachodzi. Miasteczko położone jest w szerokiej dolinie otoczonej malowniczymi łańcuchami gór, które wyrastają niemalże z samego oceanu. Z daleka na obrzeżach widać liczne, przykryte folią plantacje owoców, m.in. bananów. Zaczynamy szukać miejsca na nocleg. Nie mamy żadnych informacji o kempingach w tej okolicy, więc chcemy nocować na dziko. Przypadkiem jednak trafiamy na nikłą tabliczkę z napisem kemping! Okazuje się, że jesteśmy jego jedynymi gośćmi, a właściciel jest wręcz zaskoczony naszą obecnością. Za symboliczną kwotę możemy się rozbić i skorzystać z łazienki.


Na  trasie jest znak z profilem.

Zaczyna się podjazd. Pogoda dopisuje.

Świetny asfalt i niebieskie niebo.

Podjazd wygląda własnie tak.

Odpoczynek.

Jadę razem z kolarzami. Mam raczej ciężko.

W oddali widać tamę.

Góry coraz większe.

Jest i owa Soria. Wody jakoś mało.

Dalej mieliśmy jechać drogą szutrową jednak była bardzo kamienista i zdecydowaliśmy się na boczną asfaltową. Pojawił się taki znak.

Po chwili wiedziałem dlaczego tam stoi. Podjazd zaczynał się bardzo stromo. Jakieś 16-18% cały czas. Musiałem pchać rower.

Były odcinki z nachyleniem 9 %.

Tu było ciężko wyjechać.

Już prawie szczyt przełęczy.


w oddali jeszcze jedno jeziorko.

Zaczyna się zjazd.
Widać zmęczenie!!!!!
Olcia szczęśliwa bo wyjechała.

Dojeżdżamy do bardziej głównej drogi. 

Upragniony zjazd.

Serpentyny początek.Jest stromo.
Nasza trasa.





Miasteczko w oddali.


Tu kupujemy pyszne ciasteczka.
Dodatkowo dostajemy pomidory.


Przed nami kolejny podjazd a potem zjazd nad ocean.

W oddali widać coś na kształt szklarni.

Namiot rozbijamy na jakimś podwórku nazywanym kempingiem. Jest łazienka itp.  Koszt 7 euro za 2 os. Pokaż trasę GPS

Gran Canaria dzień 2

Środa, 3 grudnia 2014 · dodano: 12.12.2014 | Komentarze 0

Nasz pierwszy nocleg wypada w hostelu La Fonda w miasteczku Ingenio, położonym ok. 9 km od lotniska. Udaje nam się dogadać z właścicielem hostelu, by przez najbliższy tydzień przechował kartony, w których przyleciały nasze rowery. Dziś jedziemy na południe w kierunku miasta Mespalomas, gdzie chcemy zobaczyć słynne wydmy oraz zaopatrzyć się w gaz niezbędny do gotowania. Po drodze mijamy miasteczko Aguimes z przepiękną starówką i kameralnym ryneczkiem. Mespalomas, jest miejscowością wypoczynkową z licznymi hotelami. Słynie również z pięknych wydm o powierzchni ok. 10 km kw., przypominających Saharę. Saharę z oceanem w tle. Na wydmach spędzamy trochę czasu brodząc w drobniutkim piasku i robiąc masę zdjęć. Ruszamy dalej. Krajobraz tej części wyspy rzeczywiście jest bardzo wysuszony, roślinność pojawia się głównie tam gdzie ludzie zadbają o nawodnienie. Droga wzdłuż wybrzeża nie jest bardzo wymagająca, mimo ciągłych podjazdów i zjazdów. W drodze na zachód odwiedzamy również maleńkie, portowe miasteczko El Pajar, gdzie w lokalnym barze zjadamy Paellę z owocami morza. Następnie trasą GC-505 dojeżdżamy do kempingu El Pinillo, który okazuje się niedrogą i bardzo dobrze wyposażoną miejscówką. Nasz namiot rozbity wśród palm na tle zewsząd otaczających nas zboczy górskich, przedstawia bardzo egzotyczny widok. Ponieważ mapy i przewodniki nie obfitują w informacje dotyczące kempingów na Gran Canarii, pytam gospodarza El Pinillo o możliwości noclegu na innych kempingach na wyspie, okazuje się, że jest ich niewiele, a część z nich wymaga specjalnej karty członkowskiej.

W Maspalomas na południu wyspy oglądamy rezerwat z wydmami. Wygląda to jak prawdziwa pustynia.

Jest bardzo ciepło ok 30C.

Po wydmach chodzą naturyści.

Kurort Maspalomas.

Latarnia morska w Laspalomas.

Jedziemy dalej na zachód do kempingu gdzie zaplanowaliśmy nocleg.

Po drodze czas coś zjeść. W lokalnym barze bez turystów kupujemy paelle.

Zaczynają się górki.

Już widać kemping. 

Po raz pierwszy w życiu rozbijam namiot pod palmami.

Zachodzi słońce. Góry robią się złote.

Mapa tras rowerowych na wyspie razem z profilami.

Pokaż trasę GPS

Gran Canaria dzień przylotu.

Wtorek, 2 grudnia 2014 · dodano: 12.12.2014 | Komentarze 0

Na lotnisko zlokalizowane na Gran Canarii przylatujemy już po zmroku. Odbieramy bagaże i rowery. Zabieramy się do wyjmowania z pudeł i składania owych rowerów. Doleciały w całości. Bez najmniejszych uszkodzeń. Kartony składamy w kostkę i z takim ładunkiem jedziemy do zarezerwowanego hotelu. Który jest ok 8 km od lotniska w Ingenio. Tyle, że mamy podjazd prawie 300 m. Zajmuje nam to godzinę. Kilka razy musze się zatrzymywać, bo nie mogę ujechać z tym kartonem przymocowanym do sakw. Plan jest taki żeby w hotelu przechowali nam kartony na drogę powrotną. Mimo zerowej znajomości angielskiego udaje się nam dzięki tłumaczowi w moim telefonie dogadać z panem w hotelu mówiącym tylko po Hiszpańsku. Kartony czekają na nas do powrotu.

Pokaż trasę GPS

Okolice Byczyny raz jeszcze.

Niedziela, 30 listopada 2014 · dodano: 11.12.2014 | Komentarze 0

Pokaż trasę GPS

Wczoraj 0 dziś minus 3 :)

Piątek, 28 listopada 2014 · dodano: 28.11.2014 | Komentarze 0

Pokaż trasę GPS

Po okolicy Byczyny przy niskiej temperaturze.

Czwartek, 27 listopada 2014 · dodano: 27.11.2014 | Komentarze 0

Na polach jeszcze zielono.

Dworek w Maciejowie.

Pokaż trasę GPS

Okolice Byczyny przed pracą.

Wtorek, 25 listopada 2014 · dodano: 25.11.2014 | Komentarze 0

Opole Byczyna.

Poniedziałek, 24 listopada 2014 · dodano: 24.11.2014 | Komentarze 0

Pokaż trasę GPS

Opole Góra Św. Anny i okolice.

Niedziela, 23 listopada 2014 · dodano: 24.11.2014 | Komentarze 0

Niedzielna wycieczka zaczyna się ok 9 rano. Jedziemy bocznymi drogami. Część trasy Olciaaa zaplanowała gruntowymi drogami przez las. Niestety po ostaniach opadach okazało się, że jest tam sporo błota. Dlatego wracamy już inna trasą omijając te lasy. Dodatkowo pomaga nam wiatr. 

Pokaż trasę GPS